وضعیت اقتصادی کشور / نمی‌توان همه سهم را به گردن یک قوه یا یک نهاد گذاشت….

مگر ما چقدر فرصت و انرژی داریم که این‌قدر ذهن و ضمیرمان درگیر رخدادهای سیاسی و تلاطم‌های اقتصادی روز است؟

چه کسی مقصر این وضعیت است؟

 جهیزیه‌ای که جنازه شد

مگر ما چقدر فرصت و انرژی داریم که این‌قدر ذهن و ضمیرمان درگیر رخدادهای سیاسی و تلاطم‌های اقتصادی روز است؟

صدها و هزاران مسئلۀ فرهنگی، تاریخی، فلسفی، علمی، زیست‌ محیطی و اقلیمی روی زمین مانده است.

کدام را از زمین برداشته‌ایم که نوبت به گفت‌وگو دربارۀ دلار و طلا و تورم و برجام رسیده است؟

چرا در زندگی ما جایی برای کتاب و موسیقی و سینما و تئاتر و ورزش و گردش‌گری و طبیعت‌ گردی نیست؟

مرداد است و هیچ کس دربارۀ مشروطه و کودتای 28 مرداد نمی‌نویسد!

دربارۀ دین می‌نویسی، می‌گویند دل خوش سیری چند؟

از ایمان و معنویت می‌گویی، چهره در هم می‌کشند.

زنگ تاریخ و فلسفه را به صدا درمی‌‌آوری، سرها در گریبان است.

همۀ چشم‌ها به تابلو صرافی‌ها دوخته است که پول ملی تا کجا سقوط خواهد کرد.

ترامپ پشت تریبون می‌رود، نفس‌ها به شماره می‌افتد.

رئیس جمهور سخنرانی می‌کند، تن‌ها می‌لرزد.

اگر پول ملی امروز سقوط کرده است،

سرانۀ مطالعه سال‌ها است که به زمین خورده است.

شمارگان کتاب در ایران از پانصد هم عقب‌تر نشسته است.

چند سال در خانه می‌نشینی و کتابی می‌نویسی و در کشور هشتاد میلیونی، هزار نسخه از آن چاپ می‌شود؛

اما همین هزار نسخه هم روی دست ناشر و مؤلف می‌ماند.

کتاب‌ها در انبار می‌پوسند اما سفیر کشورت که باید از نوک پا تا فرق سر، درد و انگیزه و دانایی باشد،

برای پسرش عروسی میلیاردی برپا می‌کند. کتاب و فرهنگ به درک!
خبر دارید که این روزها گاهی جهیزیه‌ها جنازۀ پدر می‌شود؟

 در قم مردی نه چندان پیر برای خرید جهیزیه به فروشگاهی می‌رود.

قیمت‌ها چشم او را می‌گزند. با قیمت‌های هفتۀ پیش مقایسه می‌کند.

باورکردنی نیست. قلبش فرومی‌ریزد. به گوشه‌ای می‌رود و از مغازه‌دار آب سرد طلب می‌کند.

مغازه‌دار لیوان آب را نزدیک او می‌آورد. اما مرد شصت‌ساله مرده است.

از آن روز که این خبر را شنیده‌ام، قیافۀ دختری که جهیزیه‌اش جنازۀ پدر است، از جلو چشمم نمی‌رود.

 

 نمی‌توان همه سهم را به گردن یک قوه یا یک نهاد گذاشت.

در وضعیت کنونی همه قوا مقصر هستند،

البته با سهم متفاوت؛ بنابراین غیر از دولت و قوه قضائیه باید” نمایندگان” یادشان باشد به اندازه سهم خود نیز پاسخگو باشند…

این روزها نمایندگان مجلس، در قامت مدعی دولت ظاهر شده‌اند

روزی نیست که نمایندگان، دولت و به‌طور خاص بانک مرکزی را به مجلس فرا نخوانند و از آنها جویای چرایی وضع بازار سکه و ارز نشوند،

جان کلام سوال هم این است که چرا وضع بازار چنین و چنان شده است؟

آیا در وضعیت کنونی فقط دولت مقصر است؟

 به‌نظر می‌رسد وقتی وضعیت اقتصادی کشور ، به‌طور سیستماتیک، گسترده و جدی دچار ایراد است،

نمی‌توان گفت که قوانین و مقررات مصوب مجلس مشکلی ندارند و هر اشکالی هست در اجراست…

نمایندگان مجلس گویا فراموش کرده‌اند که همین چند ماه پیش، قانونی را مصوب کرده‌اند که در آن قید شده است

محدودیت واردات با روش‌های غیر‌تعرفه‌ای فقط به استناد ممنوعیت‌ های شرعی و ضوابط فنی (استاندارد)‌ مجاز است…

نمایندگان مجلس به درستی نسبت به وضعیت نقدینگی و اثر آن بر بازار دارایی‌ها نگران هستند؛

اما برخی از آنان از یاد برده‌اند که با تبصره‌های گنجانده در بودجه با هدف استمهال معوقات بانکی چگونه زمینه‌ساز فشار به منابع بانکی و افزایش اضافه برداشت‌ها شده‌اند…
اگر مجلس شورای اسلامی به جای پیگیری منویات علی لاریجانی، درد مردم را از مسئولین دولتی مطالبه میکرد و نمایندگانش وکیل الدوله و خنثی و بی خاصیت نبودند،

نه فتنه گرانی که سال 88 قصد کودتا و به راه انداختن جنگ داخلی داشتند به کابینۀ دولت ورود میکردند تا همان براندازی را به گونه ای دیگر رقم بزنند،

نه متن مذاکرات از مجلس و مردم پنهان میماند، نه برجامی ظرف 20 دقیقه تصویب میشد،

نه وزیر اشرافی و میلیاردر و ناکارامدی میتوانست با بی کفایتی و تصمیمات عامدانه ایجاد نارضایتی کند

و نه رئیس جمهوری چشم در چشم میلیون ها ایرانی دروغ های شاخ و دم دار بگوید…

 ای مردم تهران!

آیا می دانید هیچیک از ۳۰ نفر نماینده لیست امید حاضر به امضای سوال از روحانی نشده اند؟

این نکته برایم خیلی قابل تامل است وخیلی اذیتم می کند و نمی توانم درک کنم که چرا آمریکائی ها, انگلیسی ها و صهیونیست ها با “مجلس” کاری ندارند و جای تعجب دارد که چرا با این همه دشمنی با نظام و رهبری, مجلس را تخریب نمی کنند!

براستی چرا شبکه های سی ان ان و بی بی سی و… با بعضی از نمایندگان کاری که نداره بلکه همیشه از بعضی از آنها تعریف هم میکند

و بعضی از دون کیشت های خیالی, هم با تحلیل های آبکی و دروغ های همیشگی شان, پای ثابت این شبکه های معاند هستند.

 

 

 نمی‌توان همه سهم را به گردن یک قوه یا یک نهاد گذاشت.

در وضعیت کنونی همه قوا مقصر هستند،

البته با سهم متفاوت؛ بنابراین غیر از دولت و مجلس باید” مسئولین قوه قضائیه در تمام رده ها” یادشان باشد

به اندازه سهم خود نیز کوتاهی کرده اند

و اندازه سهم خودش مقصر بوده و باید پاسخگو باشند

 

 رهبر معظم انقلاب اسلامی(6 /4/ 1397) قوه قضاییه باید «مظهر عدالت» و «ملجأ مورد اطمینان و پناهگاه آرامش بخش مردم» برای احقاق حقوق فردی و عمومی باشد و اعتماد افکار عمومی را با تبلیغ درست یعنی انعکاس هنرمندانه و مؤثر واقعیات و عملکرد دستگاه قضایی و نیز حرکت و تحول مستمر درونی به‌دست آورد.

اگر دستگاه قضایی در ادای وظایف خود یعنی «قضاوت، پایان دادن به اختلاف ها و نزاع ها و مجازات متخلفان از قانون» به‌خوبی عمل کند،

مردم از حاکمیت، خرسند و راضی خواهند بود و اگر وظایف، ناقص و بد انجام شوند، مردم از حاکمیت، ناخرسند خواهند شد…

 اگر قوۀ قضاییه تنها ده درصد از احساس مسئولیت وحساسیتی که به حمید بقایی و چهار وبلاگ نویس احمدی نژادی دارد را راجع به حماقت یا خیانت بعضی از وزرا, رئیس بانک مرکزی, صرافی های آشنا و وابسته به بعضی از خواص’ حسین فریدون, مهدی جهانگیری و… داشت و بعضی از آقایان را با قید وثیقه آزاد نمی کرد

و مسئولین قوه قضائیه دستور می داند چند ماه به طور فشرده, انقلابی و شبانه روزی از همه “مقصرین در هر رده” بازپرسی شود

قطعاً شبکۀ فساد سازمان یافته ای که این روزها گلوی مردم و انقلاب را با بحران سازی اقتصادی می فشارد،

تا حد زیادی تضعیف شده بود و یا ازبین رفته بود…

قوه قضائیه آنقدر “….” است که علاوه بر داد آحاد ملت, فریاد مراجع و علما را نیز در آورده است,

تا جائی که حضرت آیت الله مکارم شیرازی از مراجع تقلید در واکنشی انقلابی و غیر قابل منتظره بیانیه ائی صادر کرده اند

ودر بخشی از آن به کوتاهی دستگاه قضا اشاره کرده و فرموده است:

مردم از دستگاه قضایی نیز به شدت شکایت دارند.

می‌گویند اگر آن‌ها با قاطعیت، شجاعت و سرعت با مفسدان اقتصادی برخورد کنند این جرثومه‌ های فساد به سرعت برچیده می‌شوند.

اگر در مسأله چهار، پنج هزار خودروی قاچاق که اسناد آن کاملاً در دست است،

در چند هفته حکم صادر و اجرا شود، دیگران جرأت آن سوء استفاده‌های کلان را نخواهند کرد.

مردم قضاتی می‌خواهند شجاع، با قاطعیت و با سرعت که به این وضع شرم‌آور مفسدان پایان دهند.

آیت الله مکارم شیرازی

 

 نگاه امنیتی به رسانه؛

بحران زایی در این وضعیت بحران؟

ناظر به یادداشت های قبلی پیرامون راهکارهای برون رفت از فضای متلاطم امروز جامعه موارد زیر به دلسوزان انقلاب به عنوان راهکارهای عملیاتی ارایه می شود

که چهارمین قسمت آن مرتبط با فضای رسانه ای کشور و نقش صدا و سیمای جمهوری اسلامی است

مواضع تحسین برانگیز دو تن از مراجع معظم تقلید و فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مطالبه گری از رئیس جمهور و دولت می تواند شروع خوبی برای حمایت از مطالبات به حق مردم برای رفع مشکلات و تنگناهای ناظر به بی کفایتی برخی مسؤلان باشد…

جبهه داخلی متمایل به غرب و متمایل به فتنه گران که مع الاسف در امورات دو قوه اصلی کشور (مجریه و مقننه) نفوذ دارند

امروز با عدم کفایت سیاسی و اقتصادی روبرو هستند و همه دلسوزان انقلاب و در رأس آن امام خامنه ای در پی این هستند

که با کمک به این دو قوه و همچنین قوه قضاییه، چارچوب های جمهوریت و اسلامیت نظام را حفظ و تقویت کنند..

آیت الله خامنه ای(۰۷ /خرداد/ ۱۳۹۷)…

به عنوان مثال بنده در مواجهه با صداو سیما، چه در مدیریت فعلی و چه در مدیریت‌ های قبلی، همواره در موضوعات مختلف موضع انتقادی داشته و دارم…

راه حل اساسی برای برطرف کردن عیوب و مشکلات در برخی دستگاه ها همچون صداوسیما، تزریق عناصر جوان، فعال، مؤمن و پرانگیزه به این دستگاهها است و من به آنها در این خصوص تأکید کرده ام

یک ذهنیت غلط و اشتباه که در بین برخی افراد تاثیر گذار در کشور وجود دارد این است که در بحران های اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاسی هر چقدر رسانه های کشور اعم از رسانه ملی و سایر رسانه های رسمی کمتر به موضوعی بپردازند از دامنه دار شدن آن بحران جلوگیری می شود!

این ذهنیت در حالی است که سالها عکس این نظریه ثابت شده است ولی متاسفانه تصلب فکری و نگاه های امنیت پایه در این حوزه اجازه ایجاد خلاقیت و مدیریت صحیح رسانه ای را نمی دهد!

این عملکرد غلط در حوزه رسانه باعث شده تهدیدات نوین رسانه ای عملیاتی شوند

و تا حدود زیادی فاصله بین رسانه های رسمی جمهوری اسلامی و مخاطب را بیشتر کند

و مردم بجای تکیه بر صدا وسیما به خبرگزاریهای خارجی, تلگرام, ایستاگرام و…روی آورند

اتفاقا رسانه های رسمی کشور و سایر رسانه های آزاد از فشار گروه های حزبی و سیاسی بیرونی می بایست

پناهگاه مطمئن مطالبات به حق مردم و رهبری انقلاب باشند

و از اینکه سایر رسانه های غیر رسمی و اغلب هدایت شده دشمن بتوانند مسیر افکار عمومی را منحرف کنند جلوگیری کنند!

این روزها بیش از اینکه دولت و مجلس ناکارآمد فعلی بتواند اوضاع را سامان دهد

رسانه می تواند با حمایت و مطالبه صحیح و درست مطالبات مردم مقداری از آلام عمومی را کاهش داده و امید را به توده های مختلف مردم بازگرداند!

وضعیت اقتصادی کشور / نمی‌توان همه سهم را به گردن یک قوه یا یک نهاد گذاشت....
وضعیت اقتصادی کشور / نمی‌توان همه سهم را به گردن یک قوه یا یک نهاد گذاشت….

 برادران و خواهران عزیز!

هرچه انتخاب کنید برای خودتان انتخاب کرده‌اید.

انتخاب خوب به خود شما برمیگردد؛ اگر هم انتخاب بدی از آب درآید بدی‌اش به شما برمیگردد.

بشناسید و انتخاب کنید؛ به وفاداری‌شان به انقلاب و به مرعوب نشدنشان خاطرجمع شوید، آ‌نوقت‌ رأی دهید! رهبر انقلاب/ 5 اسفند 94

 ۷ خرداد ۹۲ | روحانی در سیما:

مشکل کجاست؟ بی‌ثباتی در مدیریت و خود شیفتگی؛ مردم مدیریت کارآمد می‌خواهند

آقای”روحانی” مردم ازچهره واقعی شما آگاه شده اند؟

قطعاً آقای روحانی دربسیاری از زمینه های مدیریت داخلی و امور خارجی که در شروع کار برای خود ترسیم کرده بود و در شعارهای انتخاباتی خود سرمست از پیروزی هر روز آنرا تکرار می کرد شکست خورده‌ است…

ایشان از آن جائی که بی خبر از اداره مملکت, خصوصا در اوضاع بحرانی بود تا آنجا پیش رفت که در برنامه انتخاباتی خود قسم یاد کرد,

“که والله اگر مشکلات مملکت راه حل نداشت من کاندید نمی شدم راسر داد”…

ولی وقتی ماه عسل انتخاباتش تمام شد معلوم شد ایشان هیچ راه حلی عملی (جز,جنازه برجام) برای فائق آمدن به مشکلات ندارد

و با چینش کابینه ائی( فاقد مدیران جوان, باانگیزه, جهادی معتقد به آرمانهای انقلاب اسلامی و..) فاقد کارآیی مورد انتظار مردم می باشد که حقیربه صورت اختصار به آنها اشاره می کنیم.

1 – فرار از رویاروئی بامردم وفرار از پاسخ گوئی به مشکلات روحی و معیشتی مردم:

مهمترین شکستی که برای روحانی و کابینه اش می توان به آن اشاره کرد

” عدم درک مردم” و درک صحیح از ” وضعیت روحی وروانی و رفاهی و معیشتی ملت” می باشد

که دربعد “ایجاد رابطه با مردم” ورفع ورجوع مشکلات مردم چه در “بعد روحی و روانی” و”چه در بعد رفاهی و معیشتی” شکست خورده است.

عدم اقبال روحانی و دولتش در برقراری رابطه با مردم از یک سو,و سرخوردگی و ناراحتی شدید مردم از شخض رئیس جمهور به واسطه عدم حضور در میان مردم و بالاتر از آن فرار روحانی از عدم پاسخ گوئی و…

مردم را تا سرحد انفجار و انزجار از روحانی را به بالاترین حد خود در تمام این چهل سال از شروع انقلاب رسانده که در نوع خودش بی نظیر و بالاترین خطر برای روحانی و کابینه ی پیر و خسته اش می باشد…

مردم یادشان نمی رود چند ماه قبل از انتخابات روحانی همه جا بود,

روحانی اینجا, روحانی آنجا, روحانی همه جا… تمام شبکه های صدا وسیما و تمام شهرستانهای بزرگ و کوچک… دوره اول روحانی هیچ چالش اقتصادی نبود خب هرچی زیرساخت بود مال دولت قبل بود و همه چیز گل و بلبل …

دور دوم روحانی که دولت باد کاشته بود به ناچار طوفان درو می کند…

دولت پاسخ دهد چه کرده که صد البته کار دولت قبل است… 

کار در زمان انتخابات به جائی رسیده که برای افتتاح یک کانکس ویا سوله یا خودش ویا یکی از وزیرانش در آنجا حضور داشت…

ولی وقتی “خرش از پل گذشت”و” رای رااز مردم گرفت”…

دیگر کسی را تحویل نمی گیرد و”دریغ از یک عذر خواهی ساده از مردم” “بواسطه بی تدبیری و به فنا دادن اقتصاد کشور”…

کار به جائی رسیده است که دیگر ایشان حتی دیدارهای هفتگی خود با خانواده شهدا و جانبازان را که زمان انتخابات به اوج خود رسیده بود,

به واسطه شرم حضور در مقابل این ولی نعمتان انقلاب, تعطیل کرده است.

عدم پاسخگوئی وعدم حضور روحانی و مسئولین دولتی درمیان مردم باعث ایجاد گسل میان مردم و مسئولین شده است

که در کارنامه “چهل ساله انقلاب” تاکنون مشاهده نشده بی نظیر است وصد البته بسیار خطرناک است

رهبر معظم انقلاب:

وقتی کسی تخلف می‌کند برخورد قاطع کنید.

در همین شرکت‌های صوری‌ائی که درست کردند

و آمدند به عنوان اینها ارز گرفتند، دستگاه امنیتی باید دنبال کند.

آقای رئیس‌جمهور راجع به وارد کردن خودرو یک دستور خوبی دادند، که بسیار خوب است.

آقای دکتر روحانی!

هرچه می‌توانید از این کارها بکنید؛

این مردم را واقعا خوشحال می‌کند و کمک می‌کند به پیشرفت کشور”واقعا با فساد مبارزه بشود. “

(۹۷/۴/۲۴)

یکی دیگر از ضعف های اساسی دولت این است که در ساز و کارهای اجرایی پیدایشان نیست

و معلوم نیست چه “برنامه ای باثبات اقتصادی و مدونی برای اداره مملکت دارند

“رها کردن وضعیت اقتصادی کشور به حال خودش…”

رکود…تورم…گرانی… احتکار… اختلاس…گرانی ارز وسکه… گرانی لوازم خانگی…افزایش قیمت مسکن و اجاره… افزایش قیمت کالاهای اولیه و مایحتاج مردم… و سرانجام  فشار به مردم مستضعف و وفادار به نظام و رهبری…

آیا کشور دولت ندارد؟
آیا این اقتصاد وزیر ندارد؟
کجارفتند مشاوران زبردست دولت تدبیر و امید؟
که تنها دغدغه شان شده بود،
رفتن زنان به ورزشگاه….
رفع حصر خانگی سران فتنه…
ربنای شجریان…
ماندن جمشید مشایخی در ایران…
دیوار کشی بین زنان و مردان در پیاده روها…
رفع فلتیرینگ…
قانون حجاب اختیاری….و…

در بودجه سال 97 نرخ دلار”3750″ در نظر گرفته شده است…

در فروردین 97 مهندس جهانگیری طی عملی انقلابی نرخ دلار را برای همه “4200” تومان اعلام کرده وبقیه قیمتها را جرم و قاچاق میداند….

دلار در باز پیدا نمی شود ونرخ آن به طور متوسط به ده هزار تومان میرسد…

دلارهای بسیاری در بازار آزاد به فروش میرسد…

افزایش قیمت و فروش ارز در بازار آزاد و فروش طلای دولتی بیش از میلیاردها تومان فقط برای دولت درآمد داشته که تاکنون هزینه کرد

آن ها به مجلس و نهادهای نظارتی گزارش نشده است!

دومین ایراد اساسی به رئیس جمهور و تیم اقتصادی دولت, انتخاب “مدیران اقتصادی نامناسب و ناهمگون بادید به آمریکا و اروپا و عدم اعتقاد به اقتصاد مقاومتی است …

“تیم اقتصادی که نه تنها اقتصاد کشور را به لبه پرتگاه رسانده, بلکه ارز مورد نیاز کشور را در این وضعیت جنگ اقتصادی به باد داده اند

مسئولین کوچکترین کم کاری ویا اشتباهی که انجام می دهند،

دشمنان با رسانه های قوی و قدرت تولید شایعه و اعتراضی که در اختیار دارند, از نظر روحی و روانی مردم را به ستوه و اعتراضات مدنی وادار می کنند.

نقدینگی سرگردان، خودشیفتگی، عدم مشورت، مدیریت بسیار ضعیف و ناهماهنگ، به کارگیری وزرای ناکار آمد و…

همه و همه دست به دست هم دادند تا وضعیت اقتصاد کشور امروز به این نقطه برسه.

هموطن گرامی درست است که, دشمنان زیرک و هوشیاری داریم،

اما متاسفانه بالاتر از آن, مسئولانی داریم” که زمان و مکان را به درستی تشخیص نمی دهند”

و به جای اطلاع رسانی به موقع,روشنگری, اعلام موضع شفاف، سکوت اختیار کرده اند!

سکوت از سر ترس یا از سر منفعت طلبی!

در این شرایط بد اقتصادی باید دست جامعه را گرفت و مرد میدان بود، مثل شهدا و رزمندگان که در جنگ مردانه ایستاد!

امروز کشور بیش از هرچیزی به “مدیریت صحیح و برخورد قهر آمیز با مفسدان اقتصادی احتیاج داره”

بهانه جویی و فرار از پاسخگویی ” راهکار مناسبی برای فرار از مسئولیت نیست”

در دوره ا حمدی نژاد مخالفانش می گفتند همه مشکلات و کاستی ها از دولت ناکارآمد اوست…

اما همان جماعت امروز می گویند:

دولت اختیارات ندارد و کاره ای نیست!!

عجب! اگر دولت کاره ای نیست،

پس چرا برای روی کار آمدن دولت آن همه تلاش کردید؟!

این بهانه ها فقط یک دلیل دارد، فرار به جلو و فرار از پاسخگویی!

 روحانی و کابینه اش به جای پاسخگو بودن،راه فرار به جلو را انتخاب کرده اند
و طلبکار هم می شوند تا پیش دستی کنند…تَکرار میکنم، فرار از پاسخگویی!

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا