سردار شهید نورعلی شوشتری

صبح بیست وششم مهر ۱۳۸۸  مو‌ها و محاسن سفید فرمانده، بیست وچندسال پس از جنگ تحمیلی، در منطقه سیستان وبلوچستان پر از خون شد. ابراهیم شهریاری، همراه سردار نورعلی شوشتری، در بیان اوضاع آن لحظه شرح داده است: «متوجه شدم سردار خراسانی رو به قبله نشسته و در حال گفتن شهادتین است.»

آن روز در انفجار انتحاری روستای «جکیگور» سیستان وبلوچستان پیمانه ۳۰ سال خدمت مجاهدانه سردار شوشتری که نامش در میان سران طوایف این استان مترادف با نام انقلاب و نظام جمهوری اسلامی است، پر شده بود، اما «ما نه یک فرد که سپاهی بزرگ را از دست دادیم.»

سردار مجتبی غفورپور هم رزم شهیدش را هم سنگ یک سپاه می‌داند و می‌گوید: «تا قبل از شهادت سردار شوشتری، جمله امام خمینی (ره) بعد از شهادت دکتر بهشتی را که فرمودند او به مثابه یک ملت بود، درک نمی‌کردم. بعد از او پشتمان خالی شد.»

نورعلی در تدارک همایش وحدت اقوام و مذاهب سیستان وبلوچستان که با مشارکت عشایر بلوچ در منطقه پیشین جریان داشت، در اقدامی تروریستی به فیض شهادت نائل آمد.

سردار وحدت با رؤیایی صادقه پا در این راه گذاشت. حمزه حمیدنیا، همکار سردار، در گذشته ماجرای ورود نورعلی خراسانی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را این گونه واگویه کرده است: «خودش برایم تعریف کرد. گفت اوایل سال ۵۸ که هنوز در روستا بودم، یک شب خواب دیدم امام (ره) به روستای ما آمدند و در میان همه خانه‌ها به خانه ما سر زدند. رو به من گفتند: وارد سپاه شوید! به آن خواب هرچند در گوشه ذهنم مانده بود، توجه نکردم. چند روزی گذشت که باز خواب ایشان را دیدم. به روستا و خانه ما وارد شدند و تأکید کردند که شما وارد سپاه بشوید!»

«نورعلی» اسم فرزندان سران طوائف شد

در گذر از سال ها، حدود ۱۰۰۰ کیلومتر دورتر از روستای «ینگجه» نیشابور، زادگاه سردار، روزی را دید که مردمان دیار سیستان به یاد فرمانده، نام فرزندانشان را نورعلی بگذارند. پاسدار غفورپور در این باره می‌گوید: «نفوذ اجتماعی سردار شوشتری در سیستان باعث شد بار‌ها سران طوایف نام فرزندانشان را نورعلی بگذارند، درحالی که معمولا اسم بلوچ‌ها عبدالرحمان و عبد الحمید و… است.

حاج آقا چنان خودش را در دل مردم جا کرده بود که در آنجا هرکسی می‌خواهد خودش را منسوب به انقلاب اسلامی کند، از سردار شوشتری نام می‌برد. سردار شوشتری از اسفند ۱۳۸۷ تا مهر ۱۳۸۸ با حفظ سمت، فرمانده قرارگاه قدس شد، اما در این ۸ ماه، چنان اثر جاودانه‌ای از خودش بین مردم سیستان وبلوچستان به جا گذاشت که بعد از ۱۲ سال هنوز نام آقای شوشتری زنده و پاینده است.»

نورعلی در سال۱۳۲۷ در روستای ینگجه به دنیا آمد. مادرش زهرا و پدرش حاج فرج ا…، کدخدای این روستا در بخش سرولایت نیشابور بود. از دوره نوجوانی اش به جبهه رفت و دلباخته دفاع از میهن شد. پس از گذر سال ها، دوره سربازی نورعلی جوان در تهران آغاز و به این ترتیب مجوز ورود به مرحله بعدی زندگی برای او صادر شد. او در بیست و ششم بهمن ۱۳۴۹ ازدواج کرد.

عروس، دختر یکی از دوستان دوران تحصیل حوزه پدر نورعلی و محضردار همان روستای زادگاهشان است و داماد هم کسی که رفته رفته به عناوین و مسئولیت‌های مهم نائل می‌شود: «همین شوشتری فرمانده گردان، لشکر و جانشین نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و موهایش را توی جنگ سفید کرد.» آن قدر در مسیر دفاع از میهن و انقلاب قدم برداشت تا چکیده زندگی سردار از زبان علیرضا دلبریان، راوی روز‌های جنگ برای نسل‌های بعد چنین شد.

سردار سرتیپ پاسدار نورعلی  شوشتری  در سال 1327 در روستای ینگجه بخش سر ولایت شهرستان نیشابور به دنیا آمد.
وی که از فرماندهان پر افتخار و یادگاران نامدار دفاع مقدس محسوب می شود
در دوران قبل از انقلاب با ارادت ویژه ای که نسبت به مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای داشت
و به طور مرتب در جلسات ایشان شرکت می نمود و بدین طریق با فضای مبارزه ارتباط داشت.
در دوران بعد از انقلاب و مخصوصاً در زمان دفاع مقدس نیز در عملیات های مختلف – خصوصاً در جبهه جنوب – حضور فعال داشت.
سردار شوشتری که افتخار همرزمی شهیدان بزرگواری همچون شهید باکری و شهید برونسی را در کارنامه زرین خود دارد
در اکثر عملیات ها با مسئولیت های مختلف به ویژه فرماندهی محورهای عملیاتی حضوری فعال داشت
که هفت بار جراحت شدید و تحمل رنج و درد ناشی از آن ماحصل این حضور فعال و مخلصانه بود
و بدین ترتیب افتخار جانبازی را چون برگ زرین دیگری برای کتاب زندگی سراسر مجاهدت او به ارمغان آورد.
با وقوع عملیات مرصاد وی به توصیه مقام معظم رهبری مسئولیت این عملیات غرور آفرین را بر عهده گرفت
و به نقل از شهید صیاد شیرازی فرماندهی خوبی از خود به نمایش گذاشت
تا جایی که در تماس مرحوم حاج سید احمد خمینی با وی و ابلاغ گزارش پیشرفت عملیات توسط آن مرحوم به امام خمینی (ره)، حضرت امام خطاب به سردار شوشتری می فرمایند:
“در این دنیا که نمی توانم کاری بکنم. اگر آبرویی داشته باشم در آن دنیا قطعاً شما را شفاعت خواهم کرد.”
فرماندهی لشگر 5 قرارگاه نجف، قرارگاه حمزه و جانشینی فرمانده نیروی زمینی سپاه بخشی از مسئولیت های این فرمانده بزرگ و شهید والا مقام است.
وی از اول فروردین 88 نیز با حفظ سمت، فرماندهی قرارگاه قدس زاهدان را عهده دار شد
و موفق گردید با تلاشی پیگیر و مجاهدتی خستگی ناپذیر ایجاد اتحاد بین طوایف شیعه و سنی را در این استان به افتخارات خود بیفزاید.
سردار شهید نورعلی شوشتری که سال های متمادی منصب خادمی افتخاری بارگاه ملکوتی امام رضا علیه السلام را نیز عهده دار بود بارها در جمع همرزمانش گفته بود: 
آرزو دارم در میدان جنگ باشم و به شهادت برسم و جسم ناقابلم در راه خدا تکه تکه شود.قسمتی از وصیت نامه شهید شوشتری :
دیروز از هر چه بود گذشتیم، امروز از هر چه بودیم گذشتیم.
آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز. دیروز دنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم ناممان گم نشود.
جبهه بوی ایمان میداد و اینجا ایمانمان بو میدهد. آنجا بر درب اتاقمان مینوشتیم یاحسین فرماندهی ازان توست؛
الان مینویسیم بدون هماهنگی وارد نشوید. الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم،
بصیرمان کن تا از مسیر برنگردیم. آزادمان کن تا اسیر نگردیم.

جمله طلایی سردار شهید نورعلی شوشتری

سردار شهید نورعلی شوشتری که سال‌های متمادی منصب خادمی افتخاری بارگاه ملکوتی حضرت امام رضا(ع) را نیز عهده‌دار بود، بارها در جمع همرزمانش گفته بود:
آرزو دارم در میدان جنگ باشم و به شهادت برسم وجسم ناقابلم در راه خدا تکه تکه شود.

بیانات رهبر معظم انقلاب درباره شهید شوشتری

“گوارا باد این پایان باارزش برای این انسان مجاهد، این شهید عزیزمان، شهید شوشتری واقعاً جزو عناصر پاکیزه سپاه بود. بنده ایشان را از نزدیک می‌شناختم و می‌دانستم که جزو انسان‌های مؤمن، پاک، سالم، صمیمی، فعال، زحمتکش و حقیقتاً مظهری از همین ارزش‌هایی بود که متراکم می‌شود و یک شهید را به‌وجود می‌آورد.”